Miejscowość o obszarze 3,99 km2 , liczy 1617 mieszkańców w tym 850 kobiet, 767 mężczyzn. Funkcję Sołtysa pełni Mateusz Wełna-Kozioł. — (Luchany — 1229 Lanczany — 1283–86, Lantschan — 1302, Lanszany — 1364, Lączani — 1518). Wieś leży nad samą Wisłą na północny-zachód od Brzeźnicy. Nazwa wsi pochodzi od „łąki — łegu”. Między rokiem 1283, a rokiem 1286 książę oświęcimski Władysław nadał Danielowi, opatowi benedyktyńskiego klasztoru w Tyńcu, wieś Łączany położoną na brzegu Wisły. Wieś po raz pierwszy jednak wzmiankowana była w bulli papieskiej z roku 1229, w której poświadczone są włości wymienionego wyżej klasztoru. W roku 1286 książę krakowski Leszek Czarny potwierdza własność klasztoru tynieckiego w Łączanach. Przywileje te potwierdził w roku 1440 książę oświęcimski Wacław. Wieś wspomina także Jan Długosz w Liber Beneficiorum (1470-80). Pisze on, że we wsi są role 6 kmieci, ale nie ma karczmy i tylko jeden z kmieci warzy piwo. We wsi był folwark klasztorny, który zazwyczaj oddawany był w dzierżawę ponadto był tu 1 zagrodnik z rolą. Przy wsi było duże, rybne jezioro, które obsługiwał rybak płacący klasztorowi 3 ½ grzywny. Rejestr poborowy woj. krakowskiego z roku 1581 podaje, że wieś Łączany znajdują się w parafii Spytkowice, a ich dzierżawcą był niejaki Molenda. We wsi było wówczas 7 łanów kmiecych, 2 zagrodników z rolą, 2 zagrodników bez roli, 3 komorników z bydłem, 2 komorników bez bydła i zapewne dwór zarządcy z folwarkiem. W latach osiemdziesiątych XIX wieku wieś liczyła 529 mieszkańców, z których 5 mieszka w majątku dworskim. Wśród nich było 490 katolików i 39 Żydów. |