- Zawsze aktualne informacje

Czy zdarza Ci się, że ktoś bliski Ci grozi, rani, obrzuca obelgami czy wyzwiskami?

Zmusza do robienia rzeczy, które Cię poniżają lub ośmieszają?

Zachowuje się wobec dzieci w sposób budzący Twój sprzeciw?

Narusza Twoją własność i izoluje Cię od koleżanek i przyjaciół?

Jeśli choć w jednym przypadku odpowiedź brzmi twierdząco ten artykuł jest dedykowany właśnie Tobie,…

… gdyż być może nawet nie zdając sobie z tego sprawy doświadczasz przemocy domowej,

a nie musisz z tym problemem być sam(a).

Przemoc domowa to nie tylko bicie i cierpienie fizyczne, ale również poniżanie, obelgi czy nieakceptowane praktyki seksualne, które  bolą tak samo jak przemoc fizyczna. Jest to zamierzone wykorzystujące przewagę siły działanie przeciw członkom rodziny, naruszające ich prawa i dobra osobiste, a także powodujące cierpienie i szkody materialne. Przemoc ma na celu kontrolowanie i całkowite podporządkowanie ofiary. Ofiara

zawsze jest słabsza, a sprawca silniejszy. Sprawca swoim działaniem narusza podstawowe prawa ofiary, jak prawo do nietykalności osobistej, godności czy szacunku, a doświadczenie bólu i cierpienia sprawia, że ofiara ma jeszcze mniejszą zdolność do samoobrony.

W związku z powyższym, w odpowiedzi na zapotrzebowanie społeczne przy Gminnym Ośrodku Pomocy Społecznej w Brzeźnicy powstał Ośrodek Wsparcia dla Ofiar Przemocy w Rodzinie, gdzie osoby dotknięte problemem przemocy w rodzinie mogą uzyskać niezbędne wsparcie. Pracownicy GOPS-u służą pomocą codziennie od poniedziałku do piątku w godz. od 7.30 do 15.30. Dodatkowo w każdy wtorek od godz. 16.00 do godz. 19.00 zainteresowani mogą skorzystać z porady specjalisty psychologa.

„Dopiero rozmowa z pracownikiem socjalnym uświadomiła mi, że to co dzieje się w moim domu nie musi być przeze mnie akceptowane, że pomimo braku wykształcenia i pracy nie muszę pozwalać na utarczki, że strony współdomowników, gdyż też mam swoją godność
i swoje prawa” – powiedziała nam jedna z pierwszych podopiecznych Ośrodka.

Z kolei Pan Janusz z Brzeźnicy dodaje: „Zawsze myślałem, że skoro jestem  schorowany i  na rencie to  mogę być  traktowany  jak piąte koło u wozu. Syn nie raz mówił: z ojca to już dziad, gdyby nie ta twoja renta to mógłbyś umierać. Moje spojrzenie na tą sytuację zmieniło się, gdy dosyć przypadkowo trafiłem do tego Ośrodka, który  powstał. Dopiero teraz powoli odżywam. Wiem, że renta jest moja, a nie rodziny. A syn nie robi łaski, że mieszkam w swoim domu”.

Takich przypadków pracownicy Ośrodka Wsparcia dla Ofiar Przemocy w Rodzinie mogli by opisać wiele więcej, jednak z wiadomych względów ważna jest dyskrecja, na którą wszyscy podopieczni Ośrodka mogą liczyć. Jest zrozumiałe, że o doświadczanej w czterech ścianach przemocy rozmawia się niejednokrotnie trudno, z zażenowaniem i wstydliwie. Jak podkreślają pracownicy Ośrodka najtrudniejszy jest ten pierwszy krok, zdecydowanie się na pierwszą rozmowę o sytuacji w której się żyje. Każdy kolejny krok jest łatwiejszy, z każdym kolejnym krokiem ma się więcej siły, aby przeciwstawić się sytuacji panującej w domu, niejednokrotnie trwającej od kilkunastu lat.

Na zakończenie informujemy, że wszystkie spotkania z pracownikami socjalnymi, jak również z psychologiem są bezpłatne, a poniższe dane warto zapamiętać.

Alicja Bugiel